denuncia

Hoera, ik (Arnoud) mag van Stella ook een keer op het weblog schrijven! Ondertussen zit Stella te e-mailen met potentiële verblijfplaatsen voor de komende tijd.

Gisteren zijn we niet, zoals eerder aangekondigd, naar Golfito gereisd. We waren behoorlijk moe na de lange dagtrip eergisteren, en hadden dus geen zin om gisterochtend alweer om 5:30 op te staan.
Dus hebben we onze vrijdag besteed aan een dagje aangifte doen. Dat leek ons toch wel handig omdat we anders niks terugkrijgen van de reisverzekering.
Iedere illusie die ik eventueel nog had dat ik mij in het Spaans wel zou redden is definitief de grond in geboord, maar gelukkig had ik natuurlijk Stella bij me! Want bij het Tribunaal van Justitie van Costa Rica is geen enkele engelssprekende medewerker te vinden. Dankzij de verwoede inspanning van Stella en de justitiemedewerkster was ik na enkele uren de trotse bezitter van 2 kopieën van een denuncia (aangifte).

´s Middags zijn we naar het busstation gegaan om tickets voor de bus naar Golfito te halen (toch nog, maar dan een dagje later dus). We wilden vanaf het Tribunaal met de stadsbus naar het busstation, maar de stadsbus reed in zo´n wijde boog om het busstation heen (logisch, wat zou een stadsbus op een streekbusstation moeten zoeken?) dat we uiteindelijk toch nog een heel eind moesten lopen.
De omgeving van het busstation was niet erg geschikt om te fotograferen, d.w.z. als je niet van je camera beroofd zou willen worden.

Nadat we 2 bustickets hadden bemachtigd zijn we naar het nationaal museum gegaan, waar we nog net een uurtje konden rondrennen voor sluitingstijd. Te zien waren allerlei opgraafsels en indianenspullen en ook wat meer info over de geschiedenis van Costa Rica.
Ook in het museum mocht niet worden gefotografeerd, dus hebben we helemaal geen foto´s van gisteren.

Vanochtend zijn we dus voor dag en dauw opgestaan om om 7:00 de bus naar Golfito te nemen. Na een voorspoedige reis kwamen we daar om 15:30 aan. Wel moesten we onderweg een keer allemaal uitstappen, omdat de bus langs de rand van de afgrond moest manoevreren langs 2 gebotste vrachtwagens, maar dit soort vertragingen is gewoon in de dienstregeling opgenomen.

Vanmiddag hebben we het dorp Golfito verkend. "Verval" kenmerkt wel ongeveer alles in deze voormalige stad. Ooit de grootste bananenhaven van Costa Rica, is het nu een allegaartje van door de jungle overwoekerde ruines, golfplaten gebouwtjes en veel daklozen. Echt dé vakantiebestemming dus, en ook hier durf ik ons fototoestel niet te voorschijn te halen.

Wel hebben we grootse plannen voor de komende dagen, want hier in de omgeving is op flora en fauna gebied als het goed is heel erg veel te beleven. En last but not least: ons hotel zit boven een heus internetcafé, met als resultaat dus dit bericht.

Groetjes!