4 in 1

Aan het eind van dag 2 reeds weer een bericht. Vandaag gelukkig geen slechte berichten over gestolen portemonnee's of andere kleine rampjes, maar alleen een verslag van een intensief, maar leuk dagje. Alhoewel ik eigenlijk, voor de volledigheid natuurlijk bij gistermiddag moet beginnen.

Aangezien we gisteren nog behoorlijk jetlagged waren, zijn we eerst 's middags nog even in de hangmat en vervolgens in bed gekropen. Daarna zijn we uit eten geweest bij een Italiaans restaurantje hier in de buurt. Aangezien men hier in Costa Rica eigenlijk niet aan uitgebreid warm avondeten doet (de lunch is hier de belangrijkste maaltijd), was het nog niet zo makkelijk een geschikt restaurant te vinden. Uiteindelijk zijn we gelukkig nog behoorlijk geslaagd en hebben we heerlijk gegeten.

Vanochtend om 5.40 uur ging de wekker. Hoewel tegen ons zeker was gezegd dat wij om 6.20 uur zouden worden opgehaald, stond toch al om 6.00 uur de bus voor. Dat betekende: gehaast aankleden en snel de tas inpakken voor onderweg. 5 over zes zaten we uiteindelijk in de bus. De tijd bleek verkeerd te zijn doorgegeven aan ons hostel. Aangezien wij het eerste paar toeristen waren dat werd opgehaald, zijn we vervolgens half san josé doorgereden om de overige deelnemers op te halen. Tussendoor maakten we nog een stop in San Jose voor het huis van de president. Omdat hij een voormalig Nobelprijs voor de vrede winnaar is, heeft hij naar eigen zeggen geen beveiliging nodig. Het huis ligt dan ook gewoon aan de openbare weg en er lopen slechts een tweetal -uiterst vriendelijke- agenten rond het huis en een enkele prive-bodyguard op de binnenplaats.

De eerste officiële stop van de 4 in 1 tour was voor een welkom ontbijt op een koffieplantage met daarbij de mogelijkheid om alle 8 soorten koffie die hier werden geproduceerd, te proeven. Daarna werden we vanzelfsprekend rondgeleid op de plantage en aangespoord om de -nergens anders te verkrijgen- koffie aan te schaffen. Deze koffie was namelijk niet voor consumentenverkoop, maar werd enkel geleverd aan starbucks. Toegegeven de geproefde koffie (niet alle 8 soorten hoor) smaakte wel goed (of kwam dat door het vroege opstaan?).

De tweede stop was bij de vulkaan Poas. Hier was ik vijf jaar geleden ook al geweest. Weer werd er verteld dat er zelden een helder zicht op de vulkaankrater was. Weer was dit -wat een geluk heb ik toch :-)- vandaag wel het geval. Bij de vulkaan lag ook een pad naar een dichtbijgelegen meer, steil omhoog. Het was een onderneming, vooral gezien de ons door de tourguide gestelde deadline (wat heb ik daar een hekel aan, al snap ik heus wel dat het anders vreselijk uit de hand loopt...). Gelukkig hebben we het precies gered, inclusief enkele mooie foto's.

Vervolgens de watervallen van La Paz, inclusief nabijgelegen vlindertuin, kolibrietuin, serpentarium, ranarium. Natuurlijk weer volop kodak-momenten (eigenlijk Panasonic-momenten) van (bijna) alle aanwezige vlinders, kolibries, slangen en kikkers. Daarna dan toch eindelijk waar het allemaal om draaide in het park: de watervallen. Heel mooi waren die, dwars door de jungle en soms wel 30 meter hoog. Je liep in het park over een pad naar beneden langs de watervallen. Alleen aan het einde had je de keus om nog een stukje verder af te dalen, welk pad je dan vervolgens ook weer terug omhoog moest nemen om alsnog bij de uitgang te komen. Mijn wandelconditie viel helaas nogal tegen, zodat ik menigmaal even pauze moest houden bij de weg terug omhoog. Maar als ik dit nou vaak genoeg doe hier, komt het misschien nog goed :-). Onderaan de watervallen werden we opgewacht door ons tourbusje.

Dat bracht ons een uurtje later naar onze volgende -en laatste- bestemming: een boottochtje over de Río Sarapiquí. Tijdens deze boottocht werden allerlei aan de waterkant levende dieren aangewezen. Zo hebben wij gezien (in niet-chronologische volgorde): een kaaiman, aalscholvers, varanen, (brul-?)apen, vreemde vogels en een paar mensen. Zelfs enkele die in een of ander kooitje of aan een tuigje aan een kabel de rivier overstaken. Dit deden ze overigens vermoedelijk speciaal voor de toeristen. Na de boottocht werden we nog even subtiel de giftshop doorgeloodsd. Gelukkig hingen er ook hangmatten om te testen, dus daar heb ik mij maar aan gewijd.

Onderweg terug naar San José kwamen we nog enkele toekans in een boom tegen. En even na 18u, dus ca. 12 uur na vertrek, werden we weer afgezet voor de deur van ons hostel. Nu hebben we de avond nog om de laatste dingen te regelen voor ons vertrek naar -zo hebben wij gisteravond besloten- Golfito. Deze plaats ligt in het zuiden van Costa Rica. Toen ik vijf jaar geleden hier was, was ik ook al van plan om met Andrina, mijn klasgenote, hierheen te gaan. Helaas ging dat vanwege ziekte mijnerzijds toen niet door. Nu dus alsnog. Ik ben benieuwd. Vermoedelijk zullen we daar wat minder makkelijk toegang hebben tot internet, dat geeft jullie weer wat rust in het lezen. Ook dit blijkt weer een behoorlijk lang verhaal te zijn geworden. Ik vind het overigens erg leuk om jullie reacties te lezen (alleen waarom drie keer, menne?:-)).
Groetjes!