Sabbatical? Tijd voor iets meer rust...

Maandag dus naar school voor afspraken en vervolgens lekker lunchen in de gebruikelijke parrilla (typisch argentijns restaurantje) met een groep schoolgenoten. Daarna via het centrum met behulp van mijn paraplu (het regende pijpenstelen) naar de subte en door naar yoga. Omdat ik wat vroeg was nog even wat door de omgeving gewandeld (zie ook de foto van het straatbeeld). De yoga was echt megazwaar. Ik denk dat ik vorige week vrijdag nog iets teveel in mijn spieren had zitten, want het ging echt voor geen meter. Niettemin voelde het na afloop toch wel weer fijn om iets gedaan te hebben. Ik had na yoga anderhalf uur te overbruggen tot de volgende tango-les, dus ben ik maar even gaan bellen met mn ouders en met matthijs. Helaas had ik me nog niet zo verdiept in de goedkoopste belmogelijkheden, dus goedkoop was het niet. Leerpuntje;-) Wel leuk om even echt stemmen te horen (bellen via skype klinkt toch iets minder menselijk). De tangoles vervolgens was ook erg leuk. Helaas is anderhalf uur dan wel altijd erg kort. Na de les ben ik terug naar de metro gewandeld met Karen, een nieuw-zeelandse die ook danst. Dat was heel gezellig, dus aan het einde van ons gezamenlijke metroritje nodigde ze me uit voor haar verjaarsetentje de volgende avond. Gezellig! Maar eerst had ik maandag nog een etentje/ gezellig samenzijn bij een aantal schoolgenoten, die hier samen een appartement bewonen via school. Er bleken ook 2 leraren te wonen, dus we konden ons spaans ook nog fijn oefenen, Grappig om te merken dat de gesprekken in de loop van zo'n avond vrijwel steevast eindigen bij een onderwerp op het gebied van politiek/milieu of wat is geluk oid. Dit keer was het politiek. Een vergelijking tussen de situatie in westerse landen en in zuid-amerika. En de gemoederen liepen vrij hoog op, vooral tussen de 2 aanwezige Nederlanders (jaja, er was er nog een). Gelukkig hadden de aanwezige duitser, zwitserse, uruguayaan en mexicaanse zeker ook hun steentje bij te dragen. Tegen 1 uur ging ik toch maar eens naar huis, want dinsdagochtend was de enige ochtend dat ik vroeg les had. Ik moest dus al vroeg weer op.

Dinsdag van half 10 tot half 11 had ik dus prive-les. Dat was wel even wennen. Maar uiteindelijk wel heel leerzaam en leuk. Na de les heb ik braaf gelijk mijn huiswerk gemaakt, een beetje geinternet en ben ik naar de bank gegaan om mn lessen te betalen. Toen dat allemaal was gebeurd, ben ik gaan lunchen met een aantal schoolgenoten, dit keer bij het vegetarische restaurant om de hoek. Heerlijke vitamientjes! Een uurtje later vertrokken we op tour met Maribel door Puerto Madero. Mooi om nu ook de verhalen te horen bij wat ik eerder al gezien heb met Karin. Ik verwijs naaar mijn eerdere foto's en een paar recente. Op de nieuwste foto zie je op de achtergrond een gebouw met 'balkonnetjes' bestaande uit planken en metalen 'leuningen'. In feite waren dit loopplanken waarover de schepen die in de haven aanlegden werden bevoorraad. De gebouwen waren enorme opslagruimtes. Nu zijn ze omgebouwd tot restaurants en kantoorruimtes. De puente de la mujer heet zo omdat vrijwel alle straten in Buenos Aires zijn genoemd naar militairen, naar mannen dus. Ter compensatie zijn alle straten in Puerto Madero, de nieuwste wijk, genoemd naar vrouwen. En de brug erheen dus de vrouwenbrug. Het pleintje aan de overkant genaamt 'Reina de Holanda' (met het mooie kunstwerk) is een huwelijksgeschenk van Buenos Aires aan haar voormalige inwoonster Maxima. Overigens heb ik niet het idee dat Maxima (of haar vader) de gemoederen hier erg bezig houdt. De meeste mensen noemen wel haar naam als ze horen dat ik uit Nederland kom, maar een mening erover hebben ze over het algemeen niet. Ook vertellen ze dat ze haar eigenlijk helemaal niet kenden voordat ze onze prins veroverde. Bij de nieuwe foto's ook de foto van een detail van een fontijn, gemaakt door lola mora, een beroemde argentijnse kunstenares. De fontijn was bedoeld voor Plaza de Mayo, voor de casa rosada, maar daar heeft ie het maar 10 dagen volgehouden. De kerk aan de overkant van het plein had namelijk nogal wat bezwaren en in 1910, toen de fontijn was gemaakt, ter ere van het honderdjarig bestaan van een 'onafhankelijk' argentinie, ook nogal wat macht. De fontijn werd dan ook verbannen naar de plek het verst mogelijk van de bewoonde wereld: achter de haven. Wie had kunnen vermoeden dat dat na 100 jaar een belangrijke plek zou worden? Lola Mora is overigens ook nooit betaald voor haar werk aan deze fontijn. Schandalig! Zeg nou zelf, 2 zeemeerminnen die venus dragen, als symbool voor de geboorte (van een natie). Mooi toch?

Na de wandeling ben ik snel langs huis gegaan en vervolgens door naar Palermo voor het verjaarsetentje van Karen. Erg gezellig, met een bont internationaal gezelschap. Karen was inmiddels al ruim een jaar het continent aan het bereizen, dus ze had inmiddels een hoop mensen leren kennen. Ook een Nederlandse die in Buenos Aires woont met haar Argentijnse verloofde en hun kind. Daar heb ik de hele avond gezellig mee zitten praten. Ze is haar eigen reisbureau aan het oprichten, voor Nederlanders die naar Argentinie willen komen, dus ze had me nogal wat te vragen. Geen probleem natuurlijk. Ook leuk om te horen hoe het haar was vergaan, een paar jaar terug. Na het eten (wat overigens overheerlijk was) ben ik met Melanie (een hongkongse, die woont in australie) naar een milonga gegaan, salon canning. Sjieke boel, maar wel een erg leuke live band. Helaas weinig mannen die zich geroepen voelden om met een lange dame te dansen. Toch een leuke avond gehad. En om half 4 in mijn bedje.

Vanochtend dus lekker uitgeslapen. Dat was wel weer nodig. Daarna, na wat internetcontact met het thuisfront, op naar school. Voor de 2e priveles. Pffff, best zwaar 2 uur achter elkaar 1-op-1 met een lerares. Maar wel leuk, vooral omdat de lerares ook een ding heeft met tango. We hebben daar dus ook leuk over gepraat. Morgen heb ik haar weer, ook om 14 uur. Maar eerst ga ik morgenochtnd Fraukje ophalen! Na de les ben ik rustig door San Telmo naar mijn huis gewandeld. Via wat winkeltjes en de supermarkt. Ik blijf mij verbazen over mijn koopkracht hier. Zie de foto van mijn boodschappen van vandaag. Dat is weer eens een andere blik op Buenos Aires! Toen ik thuis kwam heb ik lekker lang geskyped met Matthijs. We hebben samen de door hem per toeval geconfisceerde LP-collectie doorgenomen. Papa, interesse? Het was een gevarieerde verzameling met de nadruk op de jaren 80. Leuk om samen zoiets onzinnigs te doen, ook al is het dan via skype. Nog 4 weken en 3 dagen en dan kunnen we weer live onzinnig tegen elkaar doen;-) Maar eerst ga ik dat lekker samen met Fraukje doen! Over 10 uur is ze hier!