Buenos Aires part II en weer onderweg

Zo, dat weekje Buenos Aires is voorbij gevlogen! Maar ik heb geen moment spijt gehad dat ik terug ben gegaan.

Dinsdag la Catedral dus. Met de bus erheen. Ik was er denk ik rond kwart voor 12. Lenia stond me al op te wachten bij de ingang, gelukkig nog niet zo lang. Samen zijn we op zoek gegaan naar een tafeltje. Geen eenvoudige opgave, want het zat al aardig vol. Toch nog een (gedeelde) tafel gevonden. Schoenen gewisseld en heerlijk gedanst. Tot een uur of 3, toen we allebei wel redelijk omvielen van de slaap. Bus terug naar huis. Die liet helaas even op zich wachten, maar rond 4-en lag ik dan toch in bed

Woensdag dus maar eens begonnen met lekker uitslapen. Nou ja, ik zat tegen half 12 aan t ontbijt, dus zo uitgerust was ik nou ook weer niet. Wel fijn in t hostel en omgeving rondgehangen t begin van de middag. Tot 16 uur, toen t tijd was voor yoga bij DNI. En wie liep ik daar voor aanvang van de les tegen het lijf? Bas, een van de docenten bij Tango Centro. Gezellig, al moest ik natuurlijk snel door naar yoga. Na de yoga heb ik verse jus gedronken met Lenia en zijn we blijven hangen voor de milonga-les van 19 uur. Daar was Bas ook weer bij. Gelukkig maar, want er waren meer vrouwen dan mannen. Halverwege de les ging Lenia weg om zich op te frissen. En dat ging ik na de les ook doen. En wat eten, in t hostel, zelfgemaakte pasta met tonijn. Prima en voedzaam. Daarna, tegen 12-en, weer afgesproken met Lenia en wel in Konex voor de milonga daar. Die viel helaas een beetje tegen, er waren denk ik maar ca 25 mensen. En allemaal met elkaar, zodat we haast niet ten dans werden gevraagd. Alleen Carlos, een vriend van Lenia die met haar mee was gekomen, zorgde voor wat dansvertier. De live-muziek was wel erg mooi. Niettemin zijn we na het optreden snel naar bed vertrokken (rond 2 uur, denk ik).

Donderdag ben ik met Lenia naar de dierentuin gegaan. Gelukkig was die niet erg groot, zodat we hem in een uur of 2,5 volledig hebben kunnen zien. Wat wel leuk was, was dat je voer kon kopen en een groot aantal dieren zo zelf kon voeren. Ik vraag me wel af of dat nou zo goed is voor die beestjes... de hele dag door gevoerd worden. Hoe dan ook, het zorgde voor wat mooie foto’s. Donderdagavond 18 uur was het natuurlijk tijd voor de laatste film bij Franzisco op mijn oude schooltje. Vanwege een stroomstoring eerder die dag (niets van meegekregen) waren er maar 2 andere studentes... gezellige prive-vertoning dus. Dit keer hebben we el polaquito gezien. Een erg aangrijpende film a la slumdog millionaire, maar dan deprimerender en een jaar of 6 ouder. Ik heb zomaar t vermoeden dat de makers van slumdog millionaire el polaquito ook hebben gezien. Leuk detail was dat Franzisco heeft bijgedragen aan de totstandkoming van de film; hij heeft meegeholpen aan het scenario (hij werkt veel met straatkinderen) en hij heeft de casting gedaan. De film was afgelopen rond 21 uur. Omdat ik vanaf 23 u naar een milonga in de buurt wilde gaan, heb ik vervolgens anderhalf uur gedood in de starbucks met een enorme chai tea latte. Mjum! Die starbucks ging om half 11 dicht, maar dat was mooi, want het bleek precies een half uur lopen naar Cochabamba, waar de milonga was. Bij het binnenkomen werd ik al begroet door de jongen met wie ik de afgelopen 2 keer op deze milonga heel fijn had gedanst, dat beloofde dus veel goeds! Ook kwam even later een andere (oudere) man binnen met wie ik bij la catedral al vaker had gedanst. Helaas was er ook een meneer die niet zo fijn danste, maar tegen wie ik toch de eerste keer nog geen nee kan zeggen (daarna wel, onder het mom van variatie). Uiteindelijk heb ik het fijnst gedanst met een kerel uit cordoba die zich had bekeerd tot scientology. Daar heb ik ook hele boeiende gesprekken mee gevoerd de rest van de avond. Helaas was het in no-time 3 uur, milonga afgelopen en terug met de taxi naar huis.

Vrijdag maar weer begonnen met uitslapen. Daarna naar het Carlos Gardel museum, een schattig klein museum in het huis wat Carlos ooit had gekocht voor zijn mama. Mooie collectie elpees, pick-ups en films. Na het museum door naar DNI, voor de volgende yoga-les. Op de een of andere manier lijk/ben ik minder lenig als ik 2 dagen daarvoor ook al heb geyoga’d. Kan dat? Na de yoga naar huis. Weer tijd voor zelfgemaakte pasta. En internet. Toevallig aan de praat met Anna, een zwitserse die hier een paar maanden zit voor haar studie. Die had onverwacht een avond vrij, dus kwam wel even langs bij mijn hostel voor een biertje. Gezellig. En daarna samen naar Club Villa Malcolm voor Tango Cool. Daar kwamen Lenia en een vriendin van Anna, even later ook. Weer heerlijk gedanst. En een mooie (erg acrobatische) show gezien. Dus toen het afgelopen was, rond een uur of 4, hadden Lenia en ik er nog geen genoeg van, dus togen we richting La Viruta, het afvoerputje van de tango in Buenos Aires. En toevallig om de hoek bij mijn hostel Daar helaas alleen maar oude mannetjes om mee te dansen. En sommige nog met bijbedoelingen ook! Getverdemme. Ook was er een opa (echt, zeker 70!) die mij ongevraagd ineens begon te betasten. Bluch! Ik heb hem ff duidelijk gemaakt dat dat echt niet kon. Maargoed, la viruta op vrijdag is geloof ik toch niet echt mijn ding. Tegen 6-en dus maar naar huis getogen. Het hele blok gelopen. Het was inmiddels licht overigens. Apart.

Zaterdag na het uitslaapritueel richting DNI gewandeld, maar onderwijl lekker geshopt. Me ingehouden en alleen een riem en een vestje gekocht. En bij DNI fijne les tango alternativo. Al was het figuur van die les niet echt voor mij gemaakt. De bedoeling was dat de vrouw even met beide voeten van de grond zou zijn, leunend op de man. Dat durfde natuurlijk niemand aan met mij Naja, de theorie weet ik nu in ieder geval. Na de les met Lenia de bus gepakt naar Barrancas de Belgrano. Onderweg een ijsje gegeten en daardoor precies op tijd voor de afsluitende tanda bij de openluchtmilonga daar. Niettemin zag de milonga er leuk uit. Onderweg overigens verrast door Lenia die vroeg of ze met me mee mocht naar Cordoba. Natuurlijk! Na de milonga afscheid genomen van Lenia, die ging lekker slapen. En ik ging door naar de volgende milonga, op loyola. Ik was wat aan de vroege kant, maar heb eerst lekker wat empenada’s gegeten. En vervolgens ook fijn gedanst. Ook nog mee uit gevraagd, maar toch maar geweigerd (de man in kwestie kon goed dansen, maar had een raar snorretje ). En halverwege de avond ontdekt dat de Nederlanders verderop o.a. 1 dame was bij wie ik ooit een les ladystyling heb gevolgd met Kris (Cosima heet ze). Daar vervolgens de rest van de avond gezellig bij gezeten als ik even niet aan het dansen was (en bij haar vriendin/leerling Jolanda). Rond 3 uur ging het licht wel weer uit en ging ik lekker naar huis.

Zondag klokslag 11 uur uitgecheckt uit mijn hostel. Even internetten, afspreken met Lenia en onderweg naar Retiro, het busstation. Daar met Lenia kaartjes gekocht voor de bus van half 11 en de bagage opgeslagen. Toen naar Recoleta. Lekker gewandeld over de feria (sieraden en jus d’orange gekocht) en van de zon genoten. Vervolgens naar San Telmo, hetzelfde recept. Een mooie reistas gekocht voor Lenia. En een trui en broek voor mij. Nu mag ik echt geen kleren meer kopen. Er past niets meer bij in mijn tas. Misschien wordt het tijd om afscheid te nemen van wat vermoedelijk nutteloze dingen, zoals panty’s? Ik stel nog even uit, maar heb ze al zeker een maand niet gebruikt. Het is veel te warm hier! Ook hebben we lekker op een terrasje gezeten. Goeie koffie! Begin van de avond gingen we naar Lenia’s appartement (leuk!) en daar heeft zij haar tas ingepakt, terwijl ik even wat muziek van haar kopieerde en wat foto’s. Ook hebben we samen wat gegeten. Voor we het wisten was het tijd om een taxi naar Retiro te pakken. En daar de bus naar Cordoba. Keurig op tijd vertrokken we. Dit was echt de meest luxe bus tot nu toe. Wat een heerlijke stoelen! En we zaten helemaal vooraan bovenin, topplekken. Direct na vertrek kregen we een diner voorgeschoteld. Ook heerlijk! En ruim voldoende, vooral aangezien we net al wat salade hadden gehad. En ik had ook nog pepernoten in mijn tas, het was immers sinterklaas! De pepernoten hebben we bij wijze van toetje aangebroken. En ik heb een poging gedaan Lenia uit te leggen hoe we in Nederland sinterklaas vieren. gedichten en surprises kennen ze in Duitsland niet, zo te merken. Wel had Lenia een hele mooie ‘adventskalender’ in haar appartement, gemaakt voor haar door haar familie. Een waslijn met zakjes met daarin kadootjes. Voor iedere dag 1. Leuk! Halverwege de eerste film in de bus ben ik in slaap gevallen. Ik was erg moe.

En rond half 7 werd ik weer wakker, een half uur voor Cordoba. Goed getimed! Eerste indruk: een stuk droger dan Buenos Aires, maar wel een leuke stad. Ook behoorlijk groot. Uit de bus bleek het ook nog eens behoorlijk warm. Zeker 25 graden schat ik toen. En dat om 7 uur in de ochtend! Met de taxi zijn we naar het tango hostel gereden. En daar hebben we onszelf ingecheckt. En een heel verhaal gekregen over de dingen die we hier kunnen doen. Pfoeh, kiezen wordt lastig. Maar het moet, want we willen ook nog door naar Mendoza. Goed, eerst maar ontbijten, onderwijl de stad verkennen. Gezellig druk al, zo op maandagochtend. Tegen 13 uur komen we weer terug in het hostel, redelijk uitgeput. We kunnen inmiddels in onze kamer en gaan dus douchen en ‘even’ op bed liggen. En zo is t ineens half 5. We gaan weer de stad in om de jesuitencrypte te bekijken, maar die blijkt, in tegenstelling tot de vermelding in de Lonely Planet, al om 15 uur te zijn gesloten. Jammer dan. Dan maar naar de markt. Die is niet erg groot, en vooral vol dode dieren, Avontuurlijk als we zijn besluiten we vervolgens met de bus naar het park Sarmiento te gaan. We blijken voor de bus muntjes nodig te hebben, maar die hebben we niet. De chauffeur accepteert gelukkig ook peso’s. Aan de andere kant van het park (niet de kant van ons hostel zogezegd) stappen we uit. En wandelen lekker de rest van de middag en avond in het zonnetje door het groen. Al is het wel vreemd dat er allemaal wegen door het park lopen. Uiteindelijk strijken we voor een sinaasappelsap neer bij een terrasje. En vervolgens lopen we het laatste stukje naar ons hostel. Daar aangekomen blijkt er helaas vanavond geen gezellige gezamenlijke maaltijd te zijn. We gaan maar weer even op bed liggen. Tegen 11-en vertrekken we richting de maandagavondmilonga in Cordoba, in onze straat op ca. 3 blokken afstand. Lekker dichtbij dus. Het is een leuk restaurant en er wordt al volop gedanst. We kijken de kat uit de boom en bestellen een salade als avondmaal. De bedoeling is immers dat we ook gaan dansen en dat kan niet op een volle maag. Halverwege de salade vraagt de man aan het tafeltje tegenover mij mij ten dans. Ik verlaat dus mijn salade voor de dansvloer. Grappig detail is dat de man ook (gepensioneerd) advocaat blijkt te zijn en dat er een hele groep van (gepensioneerde) advocaten in de zaal blijkt te zitten. Ook Lenia betreedt spoedig de dansvloer. Helaas blijkt bij terugkomst aan onze tafel mijn slechts half opgegeten salade verdwenen. Maargoed, we hebben het toch te druk met dansen. Halverwege de avond treedt er ook nog een paar dansers op. Erg mooi. Voor we het in de gaten hebben is het half 2 en is de milonga afgelopen (zo vroeg!). We besluiten een ijsje te gaan eten en vragen aan Carlos, 1 van de mannen waarmee we hebben gedanst, of hij een plek weet. Hij wil wel mee. Hij brengt ons naar de, volgens hem, lekkerste ijssalon van Cordoba, bijna net zo goed als het ijs in Buenos Aires (inmiddels zijn we er ook al achter dat hij porteno is van oorsprong), maar wel goedkoper En veel! Heerlijk. Hij brengt ons ook nog keurig van de ijssalon naar huis. Natuurlijk hoopte hij op meer dan een brave afscheidskus op de wang, maar die krijgt hij niet. We vertrekken richting bed.

Dinsdagochtend slapen we eerst lekker een beetje uit. Vervolgens, na het ontbijt, kopen we kaartjes voor de bus naar Mendoza van die avond en vertrekken we met de minibus naar Alta Gracia, een dorpje in de buurt. In de bus komen we 2 mensen uit ons hostel tegen, een braziliaanse, Kelly en een Spanjaard, Dani. Met zijn vieren verkennen we Alta Gracia. Eerste stop: een gesloten VVV. Maar gelukkig blijkt er een open VVV om de hoek. We stippelen een route uit. 1. Che Guevara museum. Che heeft in dit dorpje gewoond gedurende 11 jaren van zijn kindertijd, dus in zijn oude huis is een museum ingericht. Vermakelijk, maar niet heel bijzonder. 2. Lunch. Oef, dat is niet makkelijk. rond 15 uur blijken alle restaurants gesloten. Wat een relaxed dorp! We strijken dus neer bij een snackbar en eten empenada’s en lomo (soort hamburger). En we drinken lekker een biertje. Inmiddels is het zeker 30 graden, dus dat hebben we wel verdiend met al ons gewandel. Stop 3 is het kleine kerkje aan het centrale plein. Erg oud. Lenia en ik maken vervolgens stop 4. de jesuiten estancia. De anderen wachten in de schaduw met een drankje. Daarna besluiten we de bus terug te pakken. De VVV-dame heeft ons gelukkig ook verteld welke bushalte we moeten hebben, dus zonder problemen komen we in de bus (helaas zonder airco). Helaas blijkt de bus het niet te redden tot aan Cordoba, na 10 minuten houdt ie er mee op. Maar, binnen no-time is er een volgende bus en vervolgen we onze reis. We stappen uit vlakbij ons hostel en drinken in het hostel samen nog een biertje op de geslaagde dag. Daarna trekken Lenia en ik erop uit om nog snel even wat eten te scoren voor de lange busreis. 3 empenada’s worden het. En wat koekjes en water. En we pakken de taxi richting busstation. Daar is het even zoeken naar het juiste platform, maar na een minuut of 10 komt onze bus binnenrijden en stappen we in. En we krijgen zowaar zelfs nog een soort van maaltijd! Daar hadden we niet op gerekend (ons ticket zei expliciet sin servicio, zonder diensten). We knabbelen nog wat en proberen daarna de slaap te vatten. Helaas was het erg koud in de bus (iets teveel airco), dus heel goed hebben we allebei niet geslapen.

Een beetje versuft komen we dus aan op het busstation. Daar worden we begroet door een vriendelijke meneer met een hostelflyer. Gratis taxi, zwembad en in een gezellige buurt. Oh en natuurlijk mogen jullie vanochtend al in de kamer en mee-ontbijten. OK, klinkt goed, let’s go. En het ontbijt was inderdaad prima. Ik was net toe aan wat fruit en dat was er zowaar. En een lekker kopje thee, een medialuna en wat brood. Prima dus. En nu zit ik in de tuin te typen in een hangmat. Het enige nadeel is dat de wi-fi ontvangst niet reikt tot de hangmat. Zometeen dus maar even naar binnen om dit online te zetten, tezamen met wat nieuwe foto’s.